Guan Eng Bermain Perasaan Rakyat Membelakangkan Fakta

Tindakan Ketua Menteri Pulau Pinang, Lim Guan Eng mengumumkan Kerajaan Negeri pimpinan Pakatan Harapan memberikan pengecualian cukai pintu kepada pemilik rumah kos rendah, rumah kos sederhana dan rumah kampong adalah satu langkah yang bijak??? Sedang Kerajaan negeri pimpinan Lim telah turut menggenakan kenaikan tarif air sebanyak 18.8 peratus dan memperkenalkan surcaj air dengan alasan langkah penjimatan air di Pulau Pinang sejak tahun 2015.

“Pengecualian cukai ini sekaligus menjadikan jumlah keseluruhan yang dapat dimanfaatkan oleh pemilik rumah kos rendah, rumah kos sederhana rendah dan rumah kampung adalah sebanyak RM14, 093,705.78, di mana cukai pintu yang sepatutnya dipungut pada tahun 2017 oleh Majlis Bandaraya Pulau Pinang (MBPP) ialah RM8, 058,628.78 dan Majlis Perbandaran Seberang Perai (MPSP) sebanyak RM6, 035,077.00, mengakibatkan bebanan tanggungan GST oleh Kerajaan Negeri sebanyak RM46.2 juta untuk tahun 2017” kata Lim.

Beliau turut mengumumkan pemotongan cukai pintu enam peratus untuk semua hartanah lain termasuk hartanah komersil. “Potongan 6 peratus ini akan memberikan penjimatan kepada pemilik di kawasan MBPP sebanyak RM11, 829,732.70 dan MPSP sebanyak RM9, 907,892.00. Potongan 6 peratus cukai pintu ini akan menyebabkan beban kewangan sebanyak RM21.74 juta kepada MBPP dan MPSP,” katanya lagi.

Sekali pandang, tidak dinafikan langkah tersebut membuktikan kepekaan dan prihatinnya kepimpinan negeri akan bebanan yang ditanggung rakyat berpendapatan rendah dan sederhana ekoran perlaksanaan cukai barangan dan perkhidmatan (GST) sejak diperkenalkan pada 1hb April 2015 oleh Kerajaan Pusat adalah satu tindakan yang mulia di pihak kerajaan negeri?

Hakikatnya, Kerajaan Negeri Pulau Pinang telah mengenakan kenaikan cukai taksiran oleh Majlis Perbandaran Pulau Pinang (MPPP) dan Majlis Perbandaran Seberang Perai (MPSP) sebanyak 14.75 peratus bagi setengah tahun pertama pada tahun 2015 yang telah memberi kesan langsung kepada kos sara hidup penduduk di negeri ini, malahan kenaikan itu tidak disusuli peningkatan kualiti perkhidmatan yang memberikan kemudahan dan keselesaan kepada rakyat negeri ini.
http://www.sinarharian.com.my/edisi/utara/cukai-pintu-pulau-pinang-naik-tahun-depan-1.336286
http://www.thesundaily.my/news/1236160

Bagaimanapun mengikut Akta CBP 2014 (GST Act 2014), cukai pintu yang dikutip pihak berkuasa tempatan tidak tertakluk kepada GST sebagaimana yang didakwa Lim Guan Eng. Jika benar Kerajaan Pulau Pinang pimpinan Lim Guan Eng menggenakan GST ke atas perkhidmatan pihak berkuasa kerajaan tempatan, secara terang dan jelas, kepimpinan negeri telah mencabuli Akta GST. Sila rujuk kepada halaman 10 mengenai cukai pintu oleh pihak berkuasa tempatan.
http://gst.customs.gov.my/ms/rg/SiteAssets/industry_guides_pdf/PANDUAN_KERAJAAN_PBT_BADAN_BERKANUN_04032016.pdf

Rakyat Pulau Pinang khususnya dan seluruh Malaysia amnya dibohongi dan dihasut politik kotor tindakan tidak mengutip cukai pintu kepada perkhidmatan yang disediakan Kerajaan Pusat melalui pihak berkuasa tempatan, sebaliknya kutipan hasil cukai tanah terus dibuat dan dikutip bagi pentadbiran Kerajaan negeri. Lim Guan Eng dan kepimpinan negeri acapkali bertindak mencabar kerjasama dan hubungan antara kerajaan dan rakyatnya.

Kampung Tradisi Mangsa Peredaran Zaman ATAU Kerakusan Manusia?

Nama-nama seperti Kampung Bagan Dalam, Kampung Batu Maung, Kampung Batu Uban, Kampung Binjal, Kampung Buah Pala, Kampung Dalca, Kampung Dodol, Kampung Gajah, Kampung Genting, Kampung Lima Kongsi, Kampung Makam, Kampung Melayu, Kampung Nelayan, Kampung Padang Benggali, Kampung Pisang, Kampung Permatang Tepi laut, Kampung Permatang Tok Subuh, Kampung Pondok Upeh, Kampung Pokok Asam, Kampung Pulau Jelutong, Kampung Selut, Kampung Siam, Kampung Sungai Nibong Kecil, Kampung Tanjong Tokong, Kampung Teluk Air Tawar, Kampung Teluk Kumbar, Kampung Tengah Jelutong, Kampung Tengah Air Itam dan Kampung Terang mungkin asing bagi orang luar malahan bagi sesetengah penduduk di Pulau Pinang itu sendiri.

Pembangunan yang pesat serta pemilikan tanah kampong orang Melayu, penduduk asal di Pulau Mutiara; Pulau Pinang dek sifat pemilik yang dahagakan pembangunan di sebalik kemewahan turut merupakan faktor kampong tersebut semakin lenyap dari peta negeri Pulau Pinang atau hanya sekadar nama yang digantikan nama baru. Paling menyedihkan, laman kampong yang pernah suatu ketika dahulu merupakan kawasan ramai anak negeri bermain dan berseloka terutamanya di dalam daerah Timur Laut, Pulau Pinang ditenggelami pengambilan tanah untuk projek pembangunan hartanah berprestij dan mewah, jauh dari kemampuan kuasa membeli kebanyakan anak negeri terutama sejak pentadbiran kerajaan negeri berubah arah kepada kepimpinan DAP di bawah Lim Guan Eng di dalam skandal membabitkan penjualan tanah-tanah kerajaan negeri di bawah bidang kuasanya sebagai Exco Hal Ehwal Tanah, Pembangunan Tanah, Pembangunan Keusahawanan, Penerangan & Warisan, kini berbaki 8 peratus di dalam pentadbiran, sejak tahun 2008? Rata-rata kebanyakan kampung-kampung tersebut diduduki orang Melayu bergenerasi lamanya, namun bukanlah milikan mereka tetapi milik waris tinggalan ataupun tanah wakaf yang diuruskan Majlis Agama Islam Pulau Pinang (MAIPP).

Menurut satu kajian oleh Persatuan Melayu Pulau Pinang (PEMENANG) dan Pusat Penyelidikan Dasar dan Kajian Antarabangsa (CenPRIS) USM, keluasan tanah milik Melayu pada tahun 2016 mengikut daerah adalah seperti berikut:

• Timur Laut (Parlimen Tanjong, Jelutong, Bukit Gelugor dan Bukit Bendera) – 1.4km persegi,
• Barat Daya (Parlimen Bayan Baru dan Balik Pulau ) – 21.6km persegi,
• Seberang Perai Tengah (Parlimen Permatang Pauh dan Bukit Mertajam) – 108.4km persegi,
• Seberang Perai Utara (Parlimen Bagan, Tasek Gelugor dan Kepala Batas) – 46.3km persegi, dan 
• Seberang Perai Selatan (Parlimen Batu Kawan dan Nibong Tebal) – 36.2km persegi

berjumlah 213.9km persegi berbanding keseluruhan keluasan negeri Pulau Pinang adalah 1,046 km persegi. 

Dalam masa lima tahun sahaja, Kerajaan Negeri Pulau Pinang telah menjual 33% tanah Kerajaan Negeri kepada pemaju-pemaju yang mempunyai hubungan Lim sekeluarga tau merupakan kroninya di dalam kepentingan syarikat-syarikat pemaju yang sekaligu telah menyebabkan hartanah di Pulau Pinang berjaya mencatat penjualan berbilion Ringgit Malaysia. Ironinya Perbadanan Pembangunan Pulau Pinang (PDC) gagal membangun atau memajukan tanah kerajaan negeri sebaliknya bertindak menjadi agen hartanah ekskusif Lim Guan Eng, lebih-lebih lagi dengan perlaksanaan Projek Pelan Induk Pengangkutan Pulau Pinang (PTMP) yang turut menyumbang kepada pengambilan tanah hingga bakal merubah rupabentuk kampong yang sediada.

Pada pagi 2hb Februari yang lalu, kerja-kerja merobohkan 4 buah rumah yang ditinggalkan penghuninya walau pampasan tidak setimpal diberikan di Kampong Pokok Asam, Jelutong dilaksanakan oleh pekerja-pekerja Majlis Bandaraya Pulau Pinang (MBPP) yang majoritinya adalah anak Melayu di belakang tabirnya dengan kehendak dan perintah pimpinan DAP. Sebelum itu 5 buah rumah telah dirobohkan dengan modus operandi yang serupa, berbaki hampir 20 buah rumah dengan penghuni yang berkeras enggan keluar dari sana. Pastinya nasib mereka akan berkesudahan seperti penghuni yang sebelumnya. MBPP dan Kerajaan Negeri tidak bersikap reaktif mendepani kerumitan dan permasalahan hartanah setempat kebajikan kampong tradisi dengan mengekalkan identiti dan kewujudannya dengan mewartakan Akta Warisan?.

Persoalan kepada orang Melayu Pulau Pinang itu sendiri, apakah polisi Lim Guan Eng mencerminkan sikap orang Melayu yang memikirkan ‘NAK SENANG’ sahaja sedang penjualan tanah secara besar-besaran dn terang-terangan kelulusan DAP di Pulau Pinang, tidak membimbangkan? Polisi yang jelas mengkayakan pemaju. Pemaju mengutip keuntungan berpuluh-puluh kali ganda dengan kecenderungan Melayu untuk membuat ‘perubahan’ masa kini.